Nie daj się nabić w butelkę

Często jesteśmy pytani, skąd posiadamy informacje, że woda w plastikowych opakowaniach jest szkodliwa?! Ludzie zastanawiają się czy plastik, w którym trzymana jest woda, naprawdę jest aż tak zły?!

Czas zatem na twarde dowody!

Dzisiaj garść informacji zebrana w całość przez Pana Pawła Wesołowskiego, magistra Dietetyki, absolwenta Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. W swoim artykule „Nabici w PET” pisze między innymi:

 „W 2005 r. Shotyk i wsp. zainspirowani wcześniejszymi japońskimi badaniami, sprawdzili migrację antymonu (Sb) z opakowań PET do zawartej w nich wody. W badaniu sprawdzono 63 wody butelkowane z Kanady i Europy (w tym Polski). Potwierdzono przypuszczenia, że z opakowań PET antymon migruje do wody, a migracja ta wzrasta wraz z czasem przechowywania wody w butelce[1]. Antymon jest używany jako katalizator przy produkcji butelek, stąd jego zawartość w nich. Ponadto pierwiastek ten podejrzewany jest o właściwości rakotwórcze. Kolejne badania innych autorów potwierdzają przenikanie antymonu z butelek do zawartej w nich wody, w przypadku krótkiego i prawidłowego przechowywania migracja ta jest niewielka i zazwyczaj mieści się w zalecanych normach (UE 5 μg/L-1, US EPA 6 μg/L-1, WHO 20 μg/L-1)[2, 3 ,4]Jednak w przypadku przechowywania pakowanej wody w wysokiej temperaturze lub nawet w temperaturze pokojowej, ale przez dłuższy kilkumiesięczny czas, stężenie antymonu rośnie ponad dopuszczalne limity[5, 6].

Kolejnym zagrożeniem potwierdzonym przez szereg niezależnych badań, na które zwrócono uwagę, jest migracja z opakowań PET substancji o charakterze estrogenowym.  Przy użyciu szczepu drożdży, który jest wskaźnikiem dla estrogenów oraz ślimaków – wodożytki nowozelandzkiej, która z racji swojej wrażliwości na estrogeny również może służyć do ich wykrywania, wykazano większą zawartość substancji o charakterze estrogenów w próbkach pochodzących z butelek PET w stosunku do butelek szklanych[7]. Nie wiadomo o jaką lub jakie konkretne substancje chodzi, wymaga to dalszych badań. Przyjmowanie substancji tego typu, może powodować ich przyłączanie się do receptorów estrogenowych, a w konsekwencji zaburzenia gospodarki hormonalnej organizmu.

Opakowania PET są produktem wciąż kryjącym tajemnice o nie do końca znanym wpływie na przechowywaną w nich żywność. Co za tym idzie, są produktem potencjalnie niebezpiecznym dla ludzkiego zdrowia. Dlaczego dopuszcza się je do kontaktu z praktycznie wszystkimi produktami spożywczymi bez odpowiednich badań? Cóż, jak nie wiadomo o co chodzi, to zapewne chodzi o pieniądze.”

Bibliografia:

1. Shotyk W. i wsp.:Contamination of Canadian and European bottled waters with antimony from PET containers.Journal of Environmental Monitoring. 2006, nr 8.

2. Sánchez-Martínez M. i wsp.:Migration of antimony from PET containers into regulated EU food simulants.; Food Chemistry.2013, tom 141(2).

3. Welle F., Franz R.:Migration of antimony from PET bottles into beverages: determination of the activation energy of diffusion and migration modelling compared with literature data.; Food additives & contaminants. Part A, Chemistry, analysis, control, exposure & risk assessment.2011, tom 28(1).

4. Hansen C. i wsp.:Elevated antimony concentrations in commercial juices.; Journal of Environmental Monitoring.2010, nr 4.

5. Carneado S. i wsp.:Migration of antimony from polyethylene terephthalate used in mineral water bottles.Food Chemistry.01.2015 (online 2014), tom 166, s. 544–550.

6. Tukur A. i wsp.:PET bottle use patterns and antimony migration into bottled water and soft drinks: the case of British and Nigerian bottles.; Journal of Environmental Monitoring.2012, tom 14(4).